qrcze ja te¿ jako¶ tak bez przywitania siê tutaj wkrêci³am a to nie³adnie przecie¿...
wiêc nadrabiam
Jestem Jose(phina), mieszkam w Poznaniu. Prywatnie jestem mama czterolatka i macoch± 18 - latki.
W 2004 roku skoñczy³am socjologiê na WNS UAM, specjalizacja: socjologia medycyny. Magisterkê pisa³am nt dostêpno¶ci przestrzeni miejskiej i komunikacji publicznej jako warunku uczestnictwa osób niepe³nosprawnych w ¿yciu spo³ecznym miasta Poznania
Jestem z niej baaardzo dumna choæ brzmi to mo¿e nieskromnie
ale najwa¿niejszy by³ efekt - czworo innych magistrantów bada³o dostêpno¶æ obiektów o¶wiatowych, obiektów kulturalnych, placówek s³u¿by zdrowia oraz obiektów handlowych - objêto wiêc badaniami wszystkie dziedziny ¿ycia niepe³nosprawnego mieszkañca wielkiego miasta.
Nasza praca zosta³a doceniona przez Stowarzyszenie Architektów i Urbanistów Polskich (otrzymali¶my zbiorowe wyró¿nienie) oraz nagrodzona (tak¿e finansowo ) przez Prezydenta Miasta Poznania. Najwiêksz± jednak nagrod± by³ dla nas fakt, ¿e rok pó¼niej magistranci z Politechniki Poznañskiej, id±c naszymi ¶ladami i wskazanymi przez nas absurdami architektonicznymi, podjêli siê w swoich pracach próby wskazania jakich nale¿y dokonaæ zmian by u³atwiæ poruszanie siê w mie¶cie osobom o ograniczonych mo¿liwo¶ciach fizycznych. Ich praca te¿ zosta³a wyró¿niona, a jej wyniki powoli wdra¿ane w ¿ycie. Dum± napawa fakt, ¿e po kilku latach widaæ, ¿e zniknê³y jakie¶ bzdurne schody, ¿e wykonano podjazd, ¿e usuniêto ze ¶rodka chodnika hydrant. A zazwyczaj to ludzka g³upota by³a powodem braku dostêpno¶ci danego miejsca.
Wiem ¿e mo¿e niektórym wyda siê to dziwne. Ale satysfakcja z ciê¿kiej, dwuletniej pracy, z biegania w deszczu z miar± i mierzenie wysoko¶ci krawê¿ników czy parametrów pseudo-³azienki dla niepe³nosprawnych - jest ogromna !
Ka¿demu ¿yczê poczucia spe³nienia, ¿e jego praca nie kurzy siê le¿±c gdzie¶ w magazynach, a komu¶ ¿yje siê dziêki nam choæ troszkê l¿ej.
witam wszystkich :)
Moderator: EnOKa